Η αληθινή γλώσσα γεννήθηκε μαζί με τους πρώτους θεούς, αυτούς που έφτιαξαν τον κόσμο. Από την πρώτη λέξη, από την πρώτη φωτιά, σχηματίστηκαν άλλες λέξεις αληθινές και από αυτές βγήκαν, όπως οι σπόροι από το καλαμπόκι στα χέρια του αγρότη, άλλες λέξεις. Τρεις ήταν οι πρώτες λέξεις, τρεις χιλιάδες φορές το τρία γεννήθηκαν άλλες τρεις, κι από αυτές άλλες, κι έτσι γέμισε ο κόσμος λέξεις. Πάνω σε μια μεγάλη πέτρα περπάτησαν όλοι οι θεοί, οι πρώτοι, αυτοί που γέννησαν τον κόσμο. Από το τόσο περπάτημα, η πέτρα έγινε λεία σαν καθρέφτης. Απέναντι από αυτό τον καθρέφτη μετέφεραν οι πρώτοι θεοί τις πρώτες τρεις λέξεις. Ο καθρέφτης δεν επέστρεφε τις ίδιες λέξεις που λάμβανε παρά γύριζε πίσω άλλες τρεις φορές τρεις λέξεις διαφορετικές. Έτσι πέρασαν λίγη ώρα οι θεοί προβάλλοντας τις λέξεις στον καθρέφτη για να βγουν περισσότερες, μέχρι που βαρέθηκαν. Τότε τους ήρθε μια μεγάλη σκέψη στο κεφάλι τους και βάλθηκαν να περπατούν πάνω σε μια άλλη μεγάλη πέτρα, κι άλλον μεγάλο καθρέφτη γυάλισαν και τον έβαλαν απέναντι στον πρώτο καθρέφτη και πρόβαλαν τις πρώτες τρεις λέξεις στον πρώτο καθρέφτη κι αυτός επέστρεψε τρεις φορές τρεις διαφορετικές λέξεις που πέταξαν, μόνο με τη δύναμη που είχαν, απέναντι, στο δεύτερο καθρέφτη, κι αυτός επέστρεψε στον πρώτο καθρέφτη τρεις φορές το τρία τον αριθμό των λέξεων που έλαβε κι έτσι προβάλλονταν όλο και περισσότερες λέξεις διαφορετικές, που πετούσαν μόνο με τη δύναμη που είχαν, απέναντι στο δεύτερο καθρέφτη, κι αυτός επέστρεψε στον πρώτο καθρέφτη τρεις φορές το τρία τον αριθμό των λέξεων που έλαβε κι έτσι προβάλλονταν όλο και περισσότερες λέξεις διαφορετικές στους δύο καθρέφτες. Έτσι γεννήθηκε η γλώσσα η αληθινή. Από τους καθρέφτες γεννήθηκε.»Οι τρεις πρώτες απ’ όλες τις λέξεις κι απ’ όλες τις γλώσσες είναι: δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη. » Δικαιοσύνη δεν είναι το να τιμωρείς, είναι να ξαναδίνεις στον καθένα αυτό που του αξίζει, και ο καθένας αξίζει αυτό που ο καθρέφτης του επιστρέφει: τον εαυτό του. Εκείνου που έδωσε θάνατο, εξαθλίωση, εκμετάλλευση, αλαζονεία, υπεροψία, του αξίζει μια καλή δόση πόνου και θλίψης για το δρόμο του. Εκείνου που έδωσε δουλειά, ζωή, αγώνα, εκείνου που ήταν αδερφός, του αξίζει ένα φωτάκι να του φωτίζει πάντα το πρόσωπο, το στήθος και το περπάτημα.» Ελευθερία δεν είναι να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, είναι να μπορείς να διαλέξεις όποιον δρόμο σου αρέσει για να βρεις τον καθρέφτη, για να περπατήσεις τη λέξη την αληθινή. Αλλά να διαλέξεις οποιονδήποτε δρόμο που δε σε κάνει να χάσεις τον καθρέφτη. Που δε σε φέρνει να προδώσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, τους δικούς σου, τους άλλους.»Δημοκρατία είναι να οδηγούν όλες οι σκέψεις σε μια καλή συμφωνία. Όχι να σκέφτονται όλοι το ίδιο, αλλά όλες οι σκέψεις ή η πλειονότητα των σκέψεων να ψάχνουν και να φτάνουν σε μια κοινή συμφωνία, που να’ ναι καλή για την πλειοψηφία, χωρίς να εξαλείφει αυτούς που’ ναι οι λιγότεροι. Να υπακούει ο λόγος του διοικητή το λόγο της πλειοψηφίας, να έχει το σκήπτρο του διοικητή λόγο Συλλογικό και όχι μόνο μία θέληση. Να αντανακλά ο καθρέφτης τα πάντα, οδοιπόρους και δρόμο, και να ’ναι έτσι κίνητρο για σκέψη, και για τον καθένα ξεχωριστά, αλλά και για τον Κόσμο όλο.» Από αυτές τις τρεις λέξεις προέρχονται όλες οι λέξεις, σ’ αυτές προστίθενται σαν κρίκοι αλυσίδας οι ζωές και οι θάνατοι των αντρών και των γυναικών των αληθινών.
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ 
